Terapia nerwicy
Nerwica jest chorobą zakłócającą normalne funkcjonowanie osoby. Współcześnie nerwica nie jest już objęta żadną klasyfikacją. Nazwa jednak przyjęła się i mocno zakorzeniła społecznie, stąd tak często o niej słyszymy.
Jej objawy rozciągają się na różne sfery: psychikę, emocje, fizjologię. Do najczęstszych objawów należą:
- problemy z pamięcią i koncentracją uwagi,
- zmęczenie,
- lęk,
- smutek,
- irytacja,
- rozdrażnienie,
- zaburzenia snu,
- bóle głowy,
- drżenie rąk,
- nadmierne pocenie się,
- bóle brzucha,
- biegunki,
- nudności,
- szybkie i nierówne bicie serca,
- skurcze mięśni,
- zaburzenia czynności seksualnych.
Terapia nerwicy przebiega podobnie jak terapia lęku czy depresji. Główny nacisk jest stawiany na psychoterapię. Jeśli jednak objawy są silne i utrudniają normalne funkcjonowanie można skorzystać z terapii psychiatrycznej. Na proces terapii nerwicy składają się m.in. rozwijanie umiejętności radzenia sobie z trudnymi lub nowymi sytuacjami, wyrażania w bezpieczny sposób emocji, wzmacnianie poczucia własnej wartości i sprawczości.
Główną trudnością w terapii nerwicy jest poradzenie sobie z lękiem i niepokojem.
Terapia lęku
Nieraz zdarza się, że się czegoś boimy, obawiamy. Odczuwamy niepokój w nowej dla nas sytuacji, przeżywamy tremę przed występem lub rozmową z urzędnikiem czy policjantem. Obawiamy się, że ktoś nas nie oceni, tak jakbyśmy chcieli, np. podczas starania się o pracę. Te emocje nie rzadko mylimy z lękiem. Tymczasem lęk pojawia się, kiedy czujemy się zagrożeni. Może być wywołany sytuacją zewnętrzną lub czynnikami wewnętrznymi.
Kiedy skorzystać z pomocy specjalisty?
Terapia lęku powinno rozpocząć się kiedy lęk utrzymuje się dłużej niż jest to potrzebne do ochrony nas samych, gdy jest mimo, że niebezpieczeństwo już dawno minęło, kiedy jest nieadekwatny do tego, co go wywołuje lub gdy pojawia się w wyniku nierealnego zagrożenia, gdy łączy się z objawami somatycznymi, wtedy należy zgłosić się do specjalisty, np. psychoterapeuty.
Istnieją różne rodzaje lęku:
- Lęk sytuacyjny – to reakcja na konkretną sytuację, np. wizytę u stomatologa. Reakcja jest tu nieadekwatna, niewspółmierna do zagrożenia.
- Lęk fobiczny – jest wtedy, gdy unikamy sytuacji, których się boimy, np. nie chodzimy do lekarza, co w konsekwencji może prowadzić do dużych trudności zdrowotnych.
- Lęk antycypacyjny – jest wtedy, gdy już samo myślenie o sytuacji, której się boimy wywołuje lęk. Jest to zamartwianie się. Narasta stopniowo i dość szybko opada, możesz się czymś długo zamartwiać, ale kiedy coś odwróci twoją uwagę, natychmiast o tym zapominasz. Lęk antycypacyjny może niekiedy prowadzić do paniki antycypacyjnej.
- Lęk spontaniczny – pojawia się nie wiadomo skąd, szybko dochodzi do najwyższego poziomu nasilenia (trwa to ok. pięciu minut), a następnie stopniowo ustępuje (trwa to ok. godziny)
Psychoterapia jest bardzo pomocna w terapii lęku i ataków paniki, a także przerywaniu błędnego koła. Psychoterapeuta pomaga przyjrzeć się sytuacji życiowej osoby, rozwiązać obciążające trudności, stworzyć sposoby wczesnego reagowania na zwiastuny nadchodzącego lęku tak, by atak się nie pojawił lub jego nasilenie było jak najmniejsze. Bardzo istotne dla terapii lęku jest wzmocnienie własnej samooceny, poczucia wartości i skuteczności, dzięki czemu objawy często znikają lub znacznie się zmniejszają.