Czekaj…

Zaburzenia paniczne (zaburzenia lękowe z napadami paniki)

Charakteryzują się nagłymi epizodami ostrego lub intensywnego strachu, które pojawiają się bez przyczyny. Trwają kilka minut, czasem mogą wracać falami przez okres nawet dwóch godzin.

Objawy napadu paniki:

  • uczucie silnego, nierównego lub przyspieszonego bicia serca
  • pocenie się
  • drżenie lub trzęsienie się
  • uczucie spłycenia oddechu lub duszności
  • wrażenie dławienia się
  • ból lub dyskomfort w klatce piersiowej
  • nudności lub ból brzucha, zawroty głowy, niepewność, poczucie zbliżającego się omdlenia, zasłabnięcia
  • dreszcze lub uczucie gorąca
  • poczucie odrętwienia lub mrowienia
  • poczucie odrealnienia lub poczucie bycia obok siebie samego
  • obawa przed utratą kontroli, przed „szaleństwem”
  • poczucie nadchodzącej śmierci.

Napad paniki może być poprzedzony okresem spokoju lub niepokoju.

Aby stwierdzić napad paniki, muszą wystąpić przynajmniej cztery objawy z w/w wymienionych. A także co najmniej jeden z ataków musi wiązać się z jednomiesięcznym lub dłuższym okresem występowania:

  • Stale utrzymującej się obawy lub niepokoju o wystąpienie kolejnych napadów paniki lub ich konsekwencji (utraty kontroli, wystąpienie zawału serca, „postradania zmysłów”).
  • Znacznej zmiany w zachowaniu związanej z napadami, np. unikanie bodźców wywołujących napad.

                                                                                                                                                                                          (za DSM-5)

Diagnozę zaburzeń panicznych stawia się dopiero po wykluczeniu innych możliwych przyczyn medycznych np. hipoglikemii, nadczynności tarczycy, reakcji na nadmiar kofeiny lub odstawienie alkoholu, leków uspokajających.

Na leczenie lęku w zaburzeniach panicznych składa się:

  • relaksacja
  • ćwiczenia fizyczne
  • techniki radzenia sobie z napadami paniki
  • desensytyzacja, czyli radzenie sobie z lękiem małymi krokami
  • pozytywna mowa wewnętrzna
  • zmiana błędnych przekonań
  • rozwijanie umiejętności wyrażania emocji i asertywności
  • budowanie poczucia własnej wartości
  • odpowiednie odżywianie
  • przyjmowanie leków, kiedy jest to konieczne

Niezwykle pomocna jest tu psychoterapia, podczas której można podoświadczać różnych, wyżej wymienionych technik.

            źródło E.J. Bourne „Lęk i fobia.Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi”.

Możliwość komentowania została wyłączona.